تحقیقات برودتی
تحقیقات برودتی
ویلیام کالن ، اولین نفری است که آزمایشاتی را در زمینه یخچال مصنوعی انجام داد. تاریخچه یخچال مصنوعی از آنجا شروع شد که پروفسور اسکاتلندی ویلیام کالن در سال 1755 یک ماشین برودتی کوچک لوازم برودتی طراحی کرد. کالن با استفاده از پمپ خلا vac جزئی را بر روی ظرف دی اتیل اتر ایجاد کرد ، سپس جوشانده شد و گرما را از هوای اطراف جذب کرد. [11] این آزمایش حتی مقدار کمی یخ ایجاد کرد ، اما در آن زمان کاربرد عملی نداشت.
در سال 1758 ، بنجامین فرانکلین و جان هادلی ، استاد شیمی ، در پروژه ای با هدف بررسی اصل تبخیر به عنوان وسیله ای برای خنک کردن سریع یک جسم در دانشگاه کمبریج انگلیس همکاری کردند. آنها تأیید کردند که می توان از تبخیر مایعات بسیار فرار مانند الکل و اتر برای پایین آوردن درجه حرارت یک جسم از نقطه انجماد آب استفاده کرد. آنها آزمایش خود را با لامپ دماسنج جیوه به عنوان جسم خود و با یک دم که برای سرعت بخشیدن به تبخیر استفاده می شود ، انجام دادند. آنها دمای لامپ دماسنج را به -14 درجه سانتیگراد (7 درجه فارنهایت) کاهش دادند ، در حالی که دمای محیط 18 درجه سانتیگراد (65 درجه فارنهایت) بود. آنها متذکر شدند که بلافاصله پس از عبور از نقطه انجماد آب 0 درجه سانتیگراد (32 درجه فارنهایت) ، یک لایه نازک از یخ در سطح لامپ دماسنج تشکیل شد و جرم یخ حدود 6.4 میلی متر بود (1⁄4 اینچ) هنگامی که آزمایش را با رسیدن به 14 C درجه سانتیگراد (7 درجه فارنهایت) متوقف کردند ، ضخیم است. فرانکلین نوشت: "از این آزمایش ممکن است احتمال انجماد یک مرد تا یک روز گرم تابستان دیده شود." [12] در سال 1805 ، الیور ایوانز ، مخترع آمریکایی ، چرخه تبرید فشرده سازی بخار بسته برای تولید یخ توسط اتر در خلا را توصیف کرد.
در سال 1820 ، دانشمند انگلیسی مایکل فارادی با استفاده از فشارهای بالا و دمای پایین ، آمونیاک و گازهای دیگر را مایع کرد و در سال 1834 ، یک آمریکایی تبعیدی به انگلیس ، جیکوب پرکینز ، اولین سیستم برودتی فشرده سازی بخار را در جهان ساخت. این یک چرخه بسته بود که می توانست به طور مداوم کار کند ، همانطور که وی در حق ثبت اختراع خود توضیح داد:
